بریده‌ای از کتاب همزاد اثر فیودور داستایفسکی

یالاّ بجنب،تن لش!... سرباز لشکر قازورات!...)) آقای گالیادکین این حرفا رو با خود میزد و با انگشتان از سرما کرخت شده‌اش گونه‌اش را، که آن هم کرخت شده بود، نیشگون می‌گرفت و می‌گفت:(( چرا معطلی، بی‌عرضه؟ بی‌غیرت ،حقا که گالیادکینی!))