بریده‌ای از کتاب اسپارتاکوس اثر هوارد فاست

من هرگز فکر نمی‌کردم که بعد از مرگ اسپارتاکوس بتوانم لبخند به لب بیاورم . فکر میکردم که زندگی همیشه بیابانی بی‌آب و علف خواهد بود ؛ در حالی که او همیشه به من می‌گفت زندگی از تمام چیزهای دیگر مهم‌تر است. من آن‌وقت منظورش را درک نمی‌کردم، اما حالا می‌فهمم چه می‌گفت.حالا شادم؛ می‌خواهم بخندم. علتش را نمی‌دانم، ولی خوشحالم و می‌خواهم بخندم.