بریده‌ای از کتاب چای نعنا: سفرنامه و عکس های مراکش اثر منصور ضابطیان

عطر ماهی تن همه جا را پر میکند و بوی دود و ماهی در نسیم خنکی که میوزد هر رهگذری را جلب میکند. اگر روزی به بهشت بروم تصور میکنم صحنه ی مشابهی را ببینم. آنجا ترجیح میدهم به جای جوی عسل رودخانه ای باشد که در آن ماهیهای تن شنا کنند و به جای آنکه با حوریان بهشتی محشور شوم ترجیح میدهم همسایه ی حسن آقا باشم، مشروط بر آنکه آتش روشن کردن در فضای بهشت ممنوع نباشد. در غیر این صورت شاید مجبور باشم برای خوردن کباب ماهی به جهنم بروم که منقل و آتش در آنجا همیشه به راه است.