بریده‌ای از کتاب رنج های ورتر جوان اثر یوهان ولفگانگ فون گوته

امان از این فلاکت پر زرق و برق، این زندگی کسالت بار در جمع این (جماعت جَلَب) با آن چشم و همچشمی که با هم دارند. (همه شان) همه ی هوش و حواس شان به این است که از کدام راه شده حتی (نیم قدم) از همدیگر جلو بیفتند.آن حرص و حسادت حقیر و ترحم انگیزشان در این جا، عُریان و آشکار در پیش چشم توست.