بریده‌ای از کتاب مرگی بسیار آرام اثر سیمون دو بووار

دائم کتاب می‌خواند و با وجود حافظه‌ی خوبش همه را فراموش می‌کرد، چون اگر به شناختی دقیق و عقیده‌ای ثابت می‌رسید، دیگر نمی‌توانست دم‌به‌دم و بسته به موقعیت رنگ عوض کند و تغییر عقیده بدهد.