بریده‌ای از کتاب آبنبات نارگیلی اثر مهرداد صدقی

راز تا وقتی در دل آدم می‌ماند آدم فکر میکند اگر به کسی بگوید انگار دارد توی خیابان لخت راه می‌رود و با خجالت فراوان حس میکند دارد رسوا می‌شود. اما رازت را به اولین نفر که می‌گویی دیگر از فاش کردن آن نزد کس دیگر خجالت نمیکشی و راه‌به‌راه به بقیه هم می‌گویی و به خودت می‌آیی میبینی داری لخت راه می‌روی و عین خیالت نیست.