بریدهای از کتاب متال باز اثر علی مسعودی نیا
1404/3/13
صفحۀ 13
همیشه انگاری واسه آدم یه گذشتهای هست که وقتی میشه گذشته، یعنی چجوری بگم... وقتی میرسی به الان اون گذشتههه انگاری خیلی باحالتر بوده... یعنی هی فکر میکنی اون قبلنه خوشحالتر بودی... نه که بودی واقعن... توهمه... یعنی هی که نگاه میکنی میبینی قبلنه هم هیچ ماستی نمیخوردی و دنیا همون پِهِنی بوده که الان هست. بلکه هم بدتر. اما هی لا به لای کام و پوف سیگارت کنسرتوی آه و اوه راه میندازی که آره! یه قبلنی بوده که من خوشحال بودم.
همیشه انگاری واسه آدم یه گذشتهای هست که وقتی میشه گذشته، یعنی چجوری بگم... وقتی میرسی به الان اون گذشتههه انگاری خیلی باحالتر بوده... یعنی هی فکر میکنی اون قبلنه خوشحالتر بودی... نه که بودی واقعن... توهمه... یعنی هی که نگاه میکنی میبینی قبلنه هم هیچ ماستی نمیخوردی و دنیا همون پِهِنی بوده که الان هست. بلکه هم بدتر. اما هی لا به لای کام و پوف سیگارت کنسرتوی آه و اوه راه میندازی که آره! یه قبلنی بوده که من خوشحال بودم.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.