بریده‌ای از کتاب به زبان مادری گریه می کنیم اثر فابیو مورابیتو
1404/5/14
صفحۀ 84
این مرد روح ندارد چون لهجه شاید آخرین جان پناه روح باشد و او لهجه‌اش را خود خواسته با نقاب لهجه‌ای ساختگی پوشانده و حتی وقتی تنهاست، نمیتواند نقابش را بردارد. او فقط زبان مادری‌اش را تلف نکرده، بلکه کلامش را به هر زبانی که حرف بزند، تلف کرده. اصلا شاید شیطان خود او باشد.
این مرد روح ندارد چون لهجه شاید آخرین جان پناه روح باشد و او لهجه‌اش را خود خواسته با نقاب لهجه‌ای ساختگی پوشانده و حتی وقتی تنهاست، نمیتواند نقابش را بردارد. او فقط زبان مادری‌اش را تلف نکرده، بلکه کلامش را به هر زبانی که حرف بزند، تلف کرده. اصلا شاید شیطان خود او باشد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.