بریده‌ای از کتاب آلیس اثر یودیت هرمان

آلیس همیشه فکر می‌کرد که زودتر از میشا می‌میرد.همه می‌میرند و میشا می‌ماند.فکر می‌کرد میشا همیشه هست، نمی‌توانست بگوید که چرا این فکر را می‌کرده،شاید نشانه‌ای از عشقش بود، نشانه‌ای از بی‌زمانی.