بریده‌ای از کتاب مرگ به وقت بهار اثر مرسه رودوردا
1403/4/23
3.5
18
صفحۀ 137
رودخانه به انسان می‌ماند. همواره در راهی است که برایش مقرر شده، و اگر هر از گاهی طغیان می‌کند، مانند دل انسان که تاب نمی‌آورد و سرریز می‌شود، قاعده‌ای او را به مسیرش باز می‌گرداند.
رودخانه به انسان می‌ماند. همواره در راهی است که برایش مقرر شده، و اگر هر از گاهی طغیان می‌کند، مانند دل انسان که تاب نمی‌آورد و سرریز می‌شود، قاعده‌ای او را به مسیرش باز می‌گرداند.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.