بریده‌ای از کتاب مثل بیروت بود اثر زهرا اسعدبلنددوست

دقیقاً مثل اتفاقی که تو جنگ ۱۲ روزه افتاد،من خودم به شخصه واقعاً تا قبل از اینکه جنگ بشه فکر می‌کردم که امنیت یه چیز عادیه و اگه امنیتم نباشه ما می‌تونیم زندگی روزمرگیمون رو داشته باشیم،اما در این حال سعی می‌کردم همیشه شکرگزار خدا باشم بابت امنیت.ولی وقتی که جنگ ۱۲ روزه شد حس ناامنی توی همه جا پر بود مثل اینکه وقتی رفتی بیرون برمی‌گردی ببینی خونتون هست یا نه یا آخرین سلام یا خداحافظی که با طرف می‌کنی ممکنه آخرین سلام یا خداحافظی باشه.کلاً خیلی حس بدی بود و الان واقعاً خداروشکر می‌کنم که دوباره تو امنیتیم و البته باید یه تشکر هم از حافظان امنیت بکنیم😉🇮🇷