بریده‌ای از کتاب نان و شراب اثر اینیاتسیو سیلونه

کلیسا از واقعیت مذهبی افیونی برای تخدیر مردم بیچاره ساخته است. آنچه را که شایسته خداوند است به قیصر میدهند و آنچه را که سزاوار قیصر است به خداوند و امیگذارند. روحملکوتی خداوند از کلیسا رخت بربسته و کلیسا به یک مؤسسه مادی و کاملاً رسمی و قراردادی و سرگرم مشغله های دنیوی و طبقاتی تبدیل شده است. ژانباتیست محققاً خطاب به چنین کلیسایی است که میگفت ای نسل افعی، چه کسی به تو آموخت تا از برابر خشمی که نزدیک میشود بگریزی؟