بریده‌ای از کتاب دختر مهتاب اثر سولین تن

رویم را برگرداندم تا لیوای اشک‌هایم را نبیند. یادداشتی را که برایش نوشته بودم با انگشتان لرزان از کیف کمری‌ام بیرون آوردم. نوشته‌ام چه بی‌رحمانه درست از آب درآمده بود؛ به راستی که عشق را نیازی به پاداش نیست.