بریدۀ کتاب

از عشق سخن باید گفت؛ همیشه از عشق سخن باید گفت. «عشق» در لحظه پدید می‌آید، دوست داشتن، در امتداد زمان. این، اساسی‌ترین تفاوت میان عشق و دوست‌داشتن است. عشق، معیارها را در هم می‌ریزد؛ دوست‌داشتن بر پایه ی معیار ها بِنا می‌شود. عشق، ناگهان و ناخواسته شعله می‌کشد؛ دوست‌داشتن، از شناختن و خواستن سرچشمه می‌گیرد. عشق، قانون نمی‌شناسد؛ دوست‌داشتن اوج احترام به مجموعه‌ای از قوانینِ عاطفی‌است. عشق، فوران میکند-چون آتشفشان، و شُرّه میکند- چون آبشاری عظیم؛ دوست داشتن، جاری می‌شود-چون رودخانه‌ای بر بستری با شیب نرم. عشق، ویران کردنِ خویشتن است؛ دوست‌داشتن، ساختنی عظیم.