بقیه را فراموش کنیم جز خود؟ چه پوچ و بی‌معنا! من بقیه‌ی شما را هر لحظه حس میکنم. سکوت‌تان در گوشم صدا می‌کند. شما می‌توانید لبان‌تان را بدوزید و زبان‌تان را قطع کنید و دورش بیاندازید، اما نمی‌توانید وجود داشتن‌تان را مانع شوید. می‌توانید جلوی جریان اندیشیدن‌تان را بگیرید؟ من صدای افکارم را می‌شنوم که درست مثل عقربک‌های ساعت تیک‌تاک تیک‌تاک می‌کنند و حتم دارم شماهم صدای افکارم را می‌شنوید. به همین وضوح.