بریده‌ای از کتاب زخم داوود اثر سوزان ابوالهواء

از یه جایی، از بالای سر مرده ها و خرابه ها و گرد و غبار مرگ، صدای اذان میاد. مؤذن از یه جای دور اذان می‌گه و جمله هاش، تو هوای متعفن این خرابه مثل گلای غمگین سوسن، چرخ می‌خورن و رو سر مرده ها میریزن، رو سر من. و من تو پژواک دل نشین صدای شرقی غرق می‌شم.