بریده‌ای از کتاب شاهنامه فردوسی: تصحیح انتقادی و شرح یکایک ابیات اثر مهری بهفر

بیا تا جهان را به بد نسپریم. به کوشش همه دست نیکی بریم نباشد همی نیک بد پایدار. همان به که نیکی بود یادگار همان گنج دینار و کاخ بلند. نخواهد بدن مر ترا سودمند سخن ماند از تو همی یادگار. سخن را چنین خوار مایه مدار تو ای آن که گیتی بجویی. همی. چنان کن که بر داد پویی همی فریدون فرخ فرشته نبود. ز مشک و ز عنبر سرشته نبود به داد دهش او یافت آن نیکویی. تو داد و دهش کن فریدون تویی