بریده‌ای از کتاب مادربزرگ سلام رساند و گفت متاسف است اثر فردریک بکمن
1403/9/1
صفحۀ 235
در دنیای واقعی مردم همیشه می گویند وقتی اتفاق وحشتناکی می افتد اندوه و درماندگی و دردی که در قلبمان حس می کنیم «با گذشت زمان کمتر می شود»، اما این حقیقت ندارد. اندوه و درد از دست دادن همیشگی است، اما اگر قرار باشد برای همه‌ی عمر آن ها را با خودمان حمل کنیم، طاقتمان تمام می شود. غم و اندوه فلجمان می کند. بنابراین، درنهایت، اندوه هایمان را بسته بندی می کنیم و جایی می گذاریم.
در دنیای واقعی مردم همیشه می گویند وقتی اتفاق وحشتناکی می افتد اندوه و درماندگی و دردی که در قلبمان حس می کنیم «با گذشت زمان کمتر می شود»، اما این حقیقت ندارد. اندوه و درد از دست دادن همیشگی است، اما اگر قرار باشد برای همه‌ی عمر آن ها را با خودمان حمل کنیم، طاقتمان تمام می شود. غم و اندوه فلجمان می کند. بنابراین، درنهایت، اندوه هایمان را بسته بندی می کنیم و جایی می گذاریم.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.