بریده‌ای از کتاب آتش بدون دود اثر نادر ابراهیمی
1403/9/4
4.8
22
صفحۀ 190
آنها که نمی جویند و نمی پرسند و نمی شناسند، خیل کوران را مانند، دلبسته ی بُن عصای بینایی، و وای اگر آن بینا به راه خویشتن برود نه راهی که کوران را آرزوست، و وای اگر آن به ظاهر بینا، خود در معنای کوری باشد که بُن عصای بیگانه ای را گرفته باشد ....
آنها که نمی جویند و نمی پرسند و نمی شناسند، خیل کوران را مانند، دلبسته ی بُن عصای بینایی، و وای اگر آن بینا به راه خویشتن برود نه راهی که کوران را آرزوست، و وای اگر آن به ظاهر بینا، خود در معنای کوری باشد که بُن عصای بیگانه ای را گرفته باشد ....
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.