بریدۀ کتاب
1404/3/29
3.1
4
صفحۀ 100
شب‌ها تن خسته‌ام را با انرژی کارباو ( انرژی زا ) سرحال می‌آورم و از این دنیا و هرچه در آن است کنده می‌شوم و فقط می‌نویسم. با ذهنی که پس زمینه‌اش غذای فرداست، چطور می‌توان به جهان دیگری رفت؟ آن غم نان چون میخی آدم را به زمین خاکی بی‌تخیل این‌جا بند می‌کند.
شب‌ها تن خسته‌ام را با انرژی کارباو ( انرژی زا ) سرحال می‌آورم و از این دنیا و هرچه در آن است کنده می‌شوم و فقط می‌نویسم. با ذهنی که پس زمینه‌اش غذای فرداست، چطور می‌توان به جهان دیگری رفت؟ آن غم نان چون میخی آدم را به زمین خاکی بی‌تخیل این‌جا بند می‌کند.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.