بریدۀ کتاب

هر بار که رفیق دوست به دیدن کیم ایل سونگ (رهبر کره شمالی) می‌رفت، با این سوال مواجه می‌شد که: «آیا در این مدت زمانی که همدیگر را ندیده‌ایم، موفق به ساخت چیزی شده‌اید؟» اگر جواب رفیق دوست مثبت بود، کیم ایل سونگ از آن طرف میز بزرگ بلند می‌شد و با خوشحالی به سمت حاج محسن می‌آمد و او را در آغوش می‌گرفت و بعد سر جایش برمی‌گشت. انگار که ایران آن سلاح را برای کره درست کرده باشد. بار اولی که این کار را کرد به خاطر چهره بهت زده رفیق دوست هم که شده علت خوشحالیش را توضیح داد: «ما و شما یک دشمن مشترک داریم. من در طول همه سال‌های مبارزه‌ام با آمریکا فقط توانستم یک ضربه به ساق پای او وارد کنم، اما شما حالا قلب او را نشانه گرفته‌اید. علتش هم این است که شما با اسلام به جنگ او رفته‌اید. من قبل از پیروزی انقلاب اسلامی فقط اسمی از اسلام شنیده بودم اما بعد از انقلاب شما متوجه شده‌ام که اسلام چیز خوبی است. حتی تمایل دارم که درباره آن تحقیق کنم. همین بود که رفیق دوست سفارش داده بود بعضی از کتاب‌های شهید مطهری را به زبان کره‌ای ترجمه کرده بودند و در سفری که به همراه آقای هاشمی آمده بود، برای کیم ایل سونگ آورده بود.