بریده‌ای از کتاب تکه هایی از یک کل منسجم اثر پونه مقیمی

بهتر است زمان زیادی را با سوگواری برای ناکامی‌هایمان هدر ندهیم. چون ناکامی به اندازه کافی ما را مضطرب می‌کند، اما سال‌ها تلاش برای فرار از احساس دردناک ناکامی مان را بیشتر و بیشتر مضطرب و خسته خواهد کرد. جایی برای پرونده‌های نیمه‌بسته را کامل ببندیم تا عذابش کمتر شود. شبیه خداحافظی با آرزویی است که خیلی وقت است تاریخ انقضایش گذشته است. یک خداحافظی سخت اما پایان دهنده؛ پایان دهنده به هدفی قدیمی و اضطرابی قدیمی‌تر. با هر خداحافظی ما آماده سلام‌های بعدی می‌شویم. با هر خداحافظی و قبول اینکه تمام شده، ما به شروع دیگری نزدیک می‌شویم.