بریده‌ای از کتاب بنانا براوا: موز وحشی اثر ژوزه مائوروده واسکونسلوس

دست‌های ناقوس‌واری داری...ناقوس‌ها صدایی دارند که در انسان احساس دلتنگی را بیدار میکند. صدایی دلپذیر و ملایم، صدایی که در وجود انسان نفوذ میکند و چیزهای عارفانه را به یادش می‌آورد. ناقوس، هرچه را لطیف باشد به یاد انسان می‌آورد. ناقوس از معصومیت و دوری حرف میزند.. صدای قلبی مفرغی‌ست که با قلبی گوشتی حرف میزند...