بریدۀ کتاب
1402/7/8
3.7
20
(0/1000)
نظرات
1402/7/8
بله اگه بتونیم از سد ناراحت شدن بگذریم و دلخور نشیم در غیر اینصورت نه بامزه ست نه میتونیم درسشو بفهمیم...🥲🥲
1
0
1402/7/11
سخته!! و می ترسم وقتی به اونور سد برسم علاوه بر ویژگی "ناراحت شدن" ویژگی ها و حساسیت های دیگه ای رو هم از دست داده باشم...🥲
1
0
1402/7/12
یه پادکست گوش میدادم.میگفت هیچ چیزی رو به خودتون نگیرین .اگه یه روز یه نفر بهتون توهین کرد حال درونی خودش خوب نیست ممکنه چه اتفاقاتی براش افتاده باشه و روی اعصابش تاثیر گذاشته باشه. که الان این حرفو به شما زده ،اصلا به شما ربطی نداره همچنین کسی از شما تعریف کرد خوشحال نشین و به خودتون نگیرین، اون شخص امروز حال درونی خودش خوب بوده و از شما تعریف کرده و اصلا ربطی به شما نداره.اینکه خوشحالی و ناراحتی ما وابسته به حرفها و نظرات بقیه باشه مثل اینه که کنترل زندگیمون و افکار و احساساتمون رو بدیم دست اطرافیانمون.ما باید انقدر با خودمون رفیق باشیم و خودمون رو بشناسیم و درونمون رو برای خودمون امن کنیم که حرفهای مثبت و منفی بقیه ما رو متزلزل نکنن.
0
1402/7/14
چقد حق گفتهههه همین که ادم هر تعریف یا هر توهین بقیه برانگیخته نشه یه مرحله مهم رشده بنظرم. بقول چرچیل: شما زمانی میتوانید بگویید تحصیلکرده هستید که تقریبا هر حرفی را بشنوید بدون انکه ناراحت یا عصبانی شوید...
1
0
1402/7/9
0