بریده‌ای از کتاب ده گفتار اثر مرتضی مطهری

از نظر اسلام همفکری و تبادل نظر یکی از اصول زندگی اهل ایمان و پیروان اسلام است. در نهج البلاغه می‌فرماید: وَاعْلَموا انَّ عِبادَ اللهِ الْمُسْتَحْفِظینَ عِلْمَهُ یصونونَ مَصونَهُ وَ یفَجِّرونَ عُیونَهُ، یتَواصَلونَ بِالْوِلایةِ وَ یتَلاقَوْنَ بِالَمحَبَّةِ وَ یتَساقَوْنَ بِکأْسٍ رَوِیةٍ وَ یصْدُرونَ بِرِیةٍ [1]. بدانید که آن دسته از بندگان خدا که علم خدا به آنها سپرده شده، سرّ خدا را نگه می‏‌دارند و چشمه‌های او را جاری می‌سازند (یعنی چشمه‌های علم را به روی مردم باز می‌کنند)، با یکدیگر رابطه دوستی و عواطف محبت آمیز دارند، با گرمی و بشاشت و محبت با یکدیگر ملاقات می‌کنند و یکدیگر را از جام اندوخته‏‌های علمی و فکری خود سیراب می‏نمایند، این یکی از جام اندوخته‌‏های فکر خود و نظر خود به آن یکی می‌دهد و آن یکی به این یکی، در نتیجه همه سیراب و ارضاء شده بیرون می‌آیند. نهج البلاغه، خطبه 212