بریده‌ای از کتاب کورسرخی: روایتی از جان و جنگ اثر عالیه عطایی

در روستاهای دور افتاده ی مرزی زندگی به ساده ترین شکل ممکن در جریان است ، سادگی ای فاقد امنیت، و جنس ناامنی اش هم با قیام و جنبش شهری فرق دارد: کسی مرده باد و زنده باد نمی گوید اما در درون زخم های عمیق بی زبانی را از سیاست های کلان شهری حمل می‌کند ...