بریده‌ای از کتاب ساکن اجباری دورآباد اثر جاسمین وارگا

بریدۀ کتاب

صفحۀ 58

این‌جا به غذا‌های ما، خاورمیانه‌ای می‌گویند. به نان باگت، فرانسوی؛ اسپاگتی، ایتالیایی و پیتزا - بسته به نوع رستوران - ایتالیایی یا آمریکایی می‌گویند. در رستوران‌ها هر غذایی چنین برچسبی می‌خورد که آن را از بقیهٔ غذاها متمایز می‌کند. درست مثل برچسبی که به من خورده است؛ من این‌جا دیگر یک دختربچه نیستم، بلکه یک دختر سوری مسلمان خاورمیانه‌ای ام. آمریکایی‌ها با این برچسب‌ها سطح توقع‌شان از هر کس یا هر چیز را مشخص می‌کنند؛ اما به نظر من این برچسب‌ها به خاطر این است که به خودشان زحمت فکر کردن دربارهٔ چیزی را ندهند.

این‌جا به غذا‌های ما، خاورمیانه‌ای می‌گویند. به نان باگت، فرانسوی؛ اسپاگتی، ایتالیایی و پیتزا - بسته به نوع رستوران - ایتالیایی یا آمریکایی می‌گویند. در رستوران‌ها هر غذایی چنین برچسبی می‌خورد که آن را از بقیهٔ غذاها متمایز می‌کند. درست مثل برچسبی که به من خورده است؛ من این‌جا دیگر یک دختربچه نیستم، بلکه یک دختر سوری مسلمان خاورمیانه‌ای ام. آمریکایی‌ها با این برچسب‌ها سطح توقع‌شان از هر کس یا هر چیز را مشخص می‌کنند؛ اما به نظر من این برچسب‌ها به خاطر این است که به خودشان زحمت فکر کردن دربارهٔ چیزی را ندهند.

6

1

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.