بریده‌ای از کتاب معمای خیر و شر اثر محمدحسن وکیلی

در حقیقت ذهن ما به یک خطای منطقی دچار می‌شود و نداشتن نعمت اضافه را داشتن مریضی و بیچارگی و نقص می‌نامد و فکر می‌کند خداوند بیچارگی و نقص را برای ما آفریده است؛ چنانکه نداشتن چشم را داشتن کوری می‌نامند و گمان می‌کند خداوند به ما کوری عطا کرده است؛ در حالی که نداشتن چشم نداشتن است و اینطور نیست که خداوند این نداشتن را آفریده و به ما داده باشد؛ بلکه او به شخص نابینا کمتر نعمت داده است.