بریدۀ کتاب

مبداء و منشاء این محاء فرد، یک تیپ اجتماعی خاص است. و وجه مشخص این تیپ نبود کامل هرگونه تمرکز است. در واقع محو فرد نتیجه این حالت همگونی است، حالتی که وجه ممیز جامعه‌های بدوی است. دلیل عدم تمایز فرد از گروه اینستکه وجدان فردی، تقریبا، از وجدان جمعی منفک و متمایز نیست. [...] در واقع اگر در جامعه‌های فروتر محل و موقعی این‌چنین اندک به شخصیت فردی داده‌اند بدلیل آن نیست که مصنوعا از بروز و ظهور این شخصیت جلوگیری کرده و یا آنرا واپس زده‌اند. دلیلش آنست که در لحظه تاریخی مورد بحث ما این شخصیت وجود نداشته است.