بریده‌ای از کتاب هشت و سه دهم ثانیه اثر افشین رستمی

...آگاهی و علم و فرهیختگی آدما نیست که وضع زندگی اونا رو مشخص می‌کنه بلکه وضع زندگی اوناست که آگاهی و فرهیختگی و فرهنگ‌شون رو معیّن می‌کنه. ما آدم‌متوسط‌ها، همه از یه جنسیم؛ همه مثل هم با شونه‌های خسته و افتاده راه می‌ریم. همه مثل هم سخت زندگی می‌کنیم و به سخت زندگی کردن عادت می‌کنیم. تمام عمرمون رو مثل سگ پاسوخته می‌دویم و تلاش می‌کنیم تا بلکه صاحب یه سقف و کمی آرامش بشیم، اما بعد از این همه سگ‌دو زدن، اگر هم بتونیم صاحب سقف بشیم، دیگه کسی نیست که توش زندگی کنه...»