بریده‌ای از کتاب در جستجوی زمان از دست رفته؛ طرف خانه سوان اثر مارسل پروست

سمیرا

سمیرا

1404/3/6

بریدۀ کتاب

صفحۀ 103

آسوده بودم از اینکه دیگر نمی‌بایست ملاحظه را هم با تلخی اشکهایم بیامیزم؛ می توانستم بی حس گناه گریه کنم.

آسوده بودم از اینکه دیگر نمی‌بایست ملاحظه را هم با تلخی اشکهایم بیامیزم؛ می توانستم بی حس گناه گریه کنم.

68

14

(0/1000)

نظرات

اوه اوه
چ کتاااااابیو شروع کردی 🥲🫠🫠🫠
1

0

سمیرا

سمیرا

1404/3/6

😁😁 

0