بریدهای از کتاب در جستجوی زمان از دست رفته؛ طرف خانه سوان اثر مارسل پروست
1404/3/6
صفحۀ 103
آسوده بودم از اینکه دیگر نمیبایست ملاحظه را هم با تلخی اشکهایم بیامیزم؛ می توانستم بی حس گناه گریه کنم.
آسوده بودم از اینکه دیگر نمیبایست ملاحظه را هم با تلخی اشکهایم بیامیزم؛ می توانستم بی حس گناه گریه کنم.
(0/1000)
سمیرا
1404/3/6
0