بریده‌ای از کتاب وقتی که از خودت می سوزی اثر علی صفایی حائری

لا يجِدُ الرّجلُ حلاوةَ الإيمانِ في قَلبهِ حتّى لا يُباليَ مَن أكلَ الدُّنيا ایمان و عشق خدا در دل مومن به کمال نمیرسد مگر آنجایی که باکش نباشد که چه کسی دنیا را خورد.