بریده‌ای از کتاب گرگ های سفید اثر دیوید گمل

نه آقا. بلکه کل امپراتوری و فراتر از مرزها هم رفته و باعث مرگ و میر زیادی شده.» اسکیلگانون گفت: «انتقام خداونده برای گناهان ما.» کشیش سرش را تکان داد و گفت: «ما به انتقام‌الهی باور نداریم. طاعون توسط اشتباهات و حرص آدمیه که پخش میشه.» «منظورت چیه؟» «در شمال ‌شرقی قبیله کولئار هست. آیا درباره اونا شنیدی؟» «از خویشاوندان نادیر و چیاتزه. اونا چادرنشین هستند.» «بله آقا؛ یکی از باورهای اونا اینکه؛ اگه یه موش کوچیک پشمالو رو ببینند که در زمین‌های پست زندگی می‌کنه. شروع به ترک آن مکان می کنند.طبق فرهنگ و رسومشون ، درون موش خرما ارواح خردمندان کولئار وجود داره.به همین دلیل، کولئار این موجود رو شکار نمی‌کنند. موش ‌خرمای مرده بدین معناست که ارواح خردمندان اون مکان رو ترک کرده. پس قبیله باید به‌دنبال چراگاهی جدید باشند. طی جنگ؛ خیلی از کولئارها با دشمنان ملکه هم‌پیمان بودند. پس از زمین‌های خودشان رانده شده یا به قتل رسیدند. افراد دیگری به زمین‌های قبیله کولئار کوچ کرده و ساکن شدند. اونا موش‌های‌ خرما را دیدند و تصمیم ‌گرفتند که آنها را برای خز و پشم‌شان به تله بیاندازند.چیزی که اونا ازش بی خبر بودند ، این بود که موش خرماها بذرهای طاعون را به همراه دارن.