بریده‌ای از کتاب سفر شفابخش اثر آلن دوباتن
1404/1/3
0.0
صفحۀ 15
اکثر ما وقتی حال روحی‌مان خوب نیست، از دهانمان کف بیرون نمی‌آید یا اصرار نمی کنیم ناپلئون هستیم. درباره‌ی حمله‌ی فضایی‌ها سخن‌سرایی نمی‌کنیم یا اعلام نمی کنیم کنترل فضا و زمان را در دست گرفته‌ایم. رنج کشیدنمان بی‌سروصداتر، درونی‌تر، پنهانی‌تر و نزدیک‌تر به هنجارهای اجتماعی خواهد بود؛ بی‌صدا روی بالشمان گریه می‌کنیم یا ناخن‌هایمان را در کف دستمان فرو می‌کنیم. دیگران شاید تا مدت‌ها، شاید هم هیچوقت، متوجه نشوند مشکلاتی داریم. خودمان هم ممکن است جدی‌بودن بیماری‌مان را نپذیریم.
اکثر ما وقتی حال روحی‌مان خوب نیست، از دهانمان کف بیرون نمی‌آید یا اصرار نمی کنیم ناپلئون هستیم. درباره‌ی حمله‌ی فضایی‌ها سخن‌سرایی نمی‌کنیم یا اعلام نمی کنیم کنترل فضا و زمان را در دست گرفته‌ایم. رنج کشیدنمان بی‌سروصداتر، درونی‌تر، پنهانی‌تر و نزدیک‌تر به هنجارهای اجتماعی خواهد بود؛ بی‌صدا روی بالشمان گریه می‌کنیم یا ناخن‌هایمان را در کف دستمان فرو می‌کنیم. دیگران شاید تا مدت‌ها، شاید هم هیچوقت، متوجه نشوند مشکلاتی داریم. خودمان هم ممکن است جدی‌بودن بیماری‌مان را نپذیریم.
مصطفی رفعت
1404/1/3
1