بریده‌ای از کتاب زاهو اثر یوسف علیخانی

نگاهش کردم. چیزی نگفتم اما فکر کردم مردم همیشه دوست دارند بدانند سرنوشت‌شان چه خواهد شد و خودِ من هم وقتی آقا برابر قرآن‌اش می‌نشست و نه می‌شنید و نه چیزی می‌گفت، فکر می کردم رفته به دنیایی که ما از آن خبر نداریم.