بریده‌ای از کتاب کتابخانه نیمه شب اثر مت هیگ

گفت : «مهرهِ محبوب من رُخه؛ همون مهره ایه که همه فکر می‌کنن لازم نیست مراقبش باشن. خیلی صاف و صادقه. آدم حواسش رو جمع وزیر و اسب و فیل میکنه، چون حرکت های مخفی و جالی میکنن، اما معمولا این رُخه که غافل گیرت میکنه‌. اونی که صاف و صادقه، هيچ وقت دقیقا چیزی نیست که نشون میده.»