بریده‌ای از کتاب رویا اثر مجید غروی
1403/4/2
صفحۀ 22
امیر نیز به استعاره از مادر رویا سخن گفته بود: نگینی سیاه در دل ظلماتی که هیچ زنده‌ای در آن نزیسته بود مگر آن که از نخست کور بوده باشد؛ پس عالم را بی‌اعتنا به احوال خویش یافت و سالیان دراز به احوال آن بی‌اعتنا ماند.
امیر نیز به استعاره از مادر رویا سخن گفته بود: نگینی سیاه در دل ظلماتی که هیچ زنده‌ای در آن نزیسته بود مگر آن که از نخست کور بوده باشد؛ پس عالم را بی‌اعتنا به احوال خویش یافت و سالیان دراز به احوال آن بی‌اعتنا ماند.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.