بریدۀ کتاب

برای بسیاری نیز ستایش دوچه روشی بود برای انتقاد از بدرفتاری‌های فاشیست‌های محلی فقط اگر دوچه می‌دانست ورد زبان‌ها بود هرچه احساس سرخوردگی و خشم مردم نسبت به حزب فاشیست بیشتر می‌شد بیشتر موسولینی را رهبری بی‌تقصیر تصویر کردند که او را به اند از وقایع و اطلاعات بی‌خبر نگه داشته بودند یا زیر دستانش مشورت اشتباهی به او می‌دادند کیش شخصیت او آغشته به خرافات و جادو بود در کشوری غرق در مذهب مردم احساس سرسپردگی و پرستش و خصائل تقوای مسیحی‌شان را نثار موسولینی می‌کردند اماکن و تصویرهای مقدسی برایش ساخته بودند و مردم سفرهای زیارتی می‌کردند و حتی امیدوار بودند مریضی شان لمس رهبر شفا پیدا کنند گاهی اوقات تصویر او را به مثابه طلسمی برای اقبال خوب با خود حمل می‌کردند مردم بیش از هر چیزی به فرستاده‌ای از جانب خدا ایمان داشتند تا ایدئولوژی فاشیسم