بریده‌ای از کتاب هزارتوی پن اثر گی یرمو دل تورو

هم ارنستو ویدال هم مرد رنگ پریده انسانهایی بودند که از قلب و روح تغذیه میکردند، چرا که مال خودشان را از دست داده بودند