بریده‌ای از کتاب عاشقانه ها اثر نادر ابراهیمی

من، ایمان دارم که عشق، تنها تعلق است. عشق، وابستگی است. انحلالِ کاملِ فردی است در جمع. عشق، مجموعِ تخیلاتِ یک بیمار نیست. آنچه هر جدایی را تحمل پذیر می‌کند اندیشه‌ی پایانِ آن جدایی ست. زندگی، تنهایی را نفی می‌کند، و عشق، بارورترینِ تمامِ میوه‌های زندگی‌ست.