بریده‌ای از کتاب مرگ ایوان ایلیچ اثر لی یف نیکالایویچ تولستوی

ایوان ایلیچ احساس می‌کرد که موجب گرفتگی آن‌ها خود اوست اما نمی‌توانست به نشاط‌شان آورد. شام می‌خوردند و مهمانان می‌رفتند و او تنها می‌ماند و خوب می‌دانست که زندگی‌ برایش تلخ است و زندگی دیگران را هم تلخ می‌کند و زهری که زندگی‌اش را تباه می‌سازد از میان رفتنی نیست و به‌عکس بیشتر و بیشتر در جانش جا خوش می‌کرد.