گتسبی به چراغ سبز ایمان داشت به آینده‌ی لذتناکی که سال به سال از جلو ما عقب‌تر می‌رود. اگر این بار از چنگ ما گریخت چه باک ، فردا تندتر خواهیم دوید و دست‌هایمان را درازتر خواهیم کرد و سرانجام یک بامداد خوش…

راستی اسم نعره‌هایی که آدم از ته دل بر می‌آورد چه بود؟ کلمه‌ای بود که به اینجور فریاد میخورد…باید لغتی باشد که معنای سوراخ کردن بدهد

لقا زانو زد ، رو به آسمان دست بلند کرد : « خدایا! مباد انسان حاکم شود. »