«پس، ای انسان ظلوم جهول که به خود ظلم کنی و به اولیا نعم خود، که جان و مال و راحت خود را در راه هدایت تو فدا کردند و با اشد مصیبت ها و ابتلا کشته شدند و زن و فرزند آن ها اسیر و دستگیر شد، همه در راه هدایت و نجات تو، در عوض آنکه تشکر از زحمات آن ها کنی و پاس مراحم آن ها را نگاه داری، چنین ظلم فاحشی کنی و گمان کنی که فقط ظلم به نفس کردی. قدری از خواب غفلت بیدار شو و پیش نفس خود خجلت بکش و بگذار آن ها را با همان ظلم هایی که با اعدای دین دیدند.»