«به جرأت می‌توانم بگویم که تو در سراسر زندگی‌ات، با هیچ واقعه‌ای روبه‌رو نبوده‌ای که اهمیتش برای تو به‌ پای اهمیتی برسد که تلاش‌های ازدواج برای من داشته‌اند. منظورم این نیست که تو اصولا ماجرای مهمی را پشت سر نگذاشته‌ای؛ بلکه برعکس: زندگی تو خیلی پرماجراتر و پردردسرتر و فشرده تر از زندگی من بوده؛ اما درست به همین علت است مه چیزی مشابه برایت پیش نیامده. به این می‌ماند که کسی مجبور باشد از پنج پلۀ کوتاه بالا برود، و کس دیگری فقط از یک پله، ولی این پله دست کم برای او به اندازه‌ای بلند باشد که جمع آن پنج پلۀ دیگر برای دیگری. آن نفر اول، نه فقط از عهدۀ هر پنج پله، بلکه از عهدۀ صدها و هزارها پلۀ دیگر هم برخواهد آمد؛ زندگی او، زندگی بزرگ و پرمشقتی خواهد بود، اما هیچ‌‌کدام از پله‌هایی که از آنها بالا رفته، برای او آن اهمیتی را نخواهد داشت که آن یک پله اول و بلند برای آن نفر دوم، که اگر تمام قدرتش را هم به کار بگیرد محال است بتواند از آن بالا برود؛ پله‌ای مع هرگز به بالایش نخواهد رسید و طبیعی است که هرگز هم از آن نخواهد گذشت.»

من از گنجینه هایم محافظت می‌کنم، از اندیشه‌ام، اراده‌ام، آزادی‌ام. و بزرگ‌ترینِ آن ها آزادی است.

« و جایی که من در بیداری در کنار شما این‌قدر شیرین‌کام بوده‌ام دیگر به چه رؤیایی می‌توانم دل‌ خوش کنم؟»

«از هر چیزی می‌توانم خودم را خلاص کنم مگر خودم. حتی وقتی خواب هستم از دست خودم خلاصی ندارم.»