عجب نمایشنامه‌ای! عجب!
درباره‌اش به زودی می‌نویسم. قول
اما این نکته که نسخه‌ی نشر بیدگل(ترجمه‌ی حسن ملکی) با این نسخه(ترجمه‌ی عطاالله نوریان) خیلی تفاوت دارد کم‌اهمیت نیست. بعد از خواندن نسخه‌ی دوم مقایسه‌ی متن دو نسخه و همچنین نقد نسخه‌ی صوتی‌‌ اجرا شده را همه با هم یادداشت می‌کنم.
      

        
به بهانه‌ی نمایشگاه‌ کتاب دوباره دیدمش و خریدمش و دیدم عه! باز دارم می‌خونمش که!
(این کتاب رو من شاید چهار، پنج بار خریدم و قرض دادم به دوست‌هایی که دلشون نیومده کتاب رو بهم پس بدن:)) )
چرا کتابای کانون انقدر نیست‌درجهانن واقعا؟