🔸️اسم الیور جفرز روی هر کتابی باشه، بدون فکر کردن می‌خرم. به نظرم هم در داستان‌نویسی و هم در تصویرگری فوق‌العاده است؛ دقیقاً همون چیزی که من دوست دارم. ساده‌ترین موقعیت‌ها رو به بهترین شکل ممکن به یک قصه‌ی جذاب و تصاویری جذاب‌تر تبدیل می‌کنه.

🔸️کتاب "آنچه با هم می‌سازیم" درباره‌ی دنیای والدین و فرزندشون هست؛ ساختن دنیایی پر از عشق، خیال و حتی واقعیت‌های غم‌انگیز زندگی.

🔸️در ابتدای داستان، دست‌هایی جدا از هم می‌بینیم و در پایان، با گذر از تجربه‌های مختلف، دست‌هایی که در دست هم قرار گرفتن. 
اولین چیزی که با هم می‌سازن، یک در هست که می‌تونه دری به سمت و سوی تجربه‌های زیستی جدید باشه. و خلاصه، هزاران مفهوم کوچیک و بزرگ که در کنار یک قصه‌ی جذاب، میشه از کتاب برداشت کرد.

🔸️یک مینی‌گیم بامزه هم در کتاب برای بچه‌ها وجود داره؛ بچه‌ها میتونن در همه‌ی فریم‌ها دنبال خوک بگردن.

🔸️درباره‌ی ترجمه، احساس می‌کنم که می‌تونست بهتر باشه. هرچند نسخه انگلیسی رو نخوندم و اگر هم بخونم، تخصص چندانی در این زمینه ندارم، اما به نظرم مترجم در بیان احساسات  کمی ضعیف عمل کرده بود.


      

        🔹️روابط انسانی همیشه برام جالب و کنجکاوی برانگیزه، درست همون لحظه هایی که انسان دست به انجام کارهای شگفت انگیز میزنه، کارهایی که هیچوقت انتظار انجامش رو نداری.
من نمایشنامه های زیادی نخوندم و میشه گفت این کتاب شروع نمايشنامه خوانی من بود‌ . برام جالب و دوست داشتنی بود.
تغییر شخصیت نورا  در سیر داستان، با توجه به اینکه داستان رو یک مرد نوشته برام قابل تحسین بود.

🔹️اما امان از غلط های بسیار بسیار کتاب ،  من کتاب رو با ترجمه‌ی میر مجید عمرانی از نشر شور آفرین خوندم‌.علاوه  بر اشتباهات فاحش در املای کلمات،  یک سری از کلمات قربانی محاوره نویسی شده بودن که بسیار برام آزار دهنده بود.

🔹️داریوش مهرجویی فیلمنامه‌ی فیلم سارا رو بر اساس این نمایشنامه نوشته. این فیلم در دوره اصلاحات ساخته شده و  شاید بشه گفت از فیلم های مهم اون دوره بوده که به نقش زن و طغیان زن اشاره کرده.