موسیقی احساسات آدم رو قلقلک می‌ده بدون این‌که بخواد چیزی از دنیای واقعی رو بازنمایی کنه. همه‌ی کاری که موسیقی می‌کنه اینه که توی ذهن شنونده‌اش تاثیر مشخصی می‌ذاره. چیزی شبیه به یه موج.

همه چیز در طبیعت واقعی و ساده بود. به نظرش رسید همه باید همین حس را به طبیعت داشته باشند؛ همه‌ی مردها و زن‌های دنیا، یک ذره هم که شده، شیفته‌ی زندگی اقوام ابتدایی هستند.

مینا گفت:«هرچیزی اصلش بهتر از کپی‌هاشه.»

نقاشی‌های سزان انگار داشتن نسبت‌های هندسی موجود در دنیا رو که از دید خیلی‌ها مخفی می‌موندن، به مخاطب نشون می‌دادن. بعضی‌ها می‌گن کار سزان مثل اینه که یه نفر بخواد با استفاده از نقاشی، آهنگ بسازه؛ یه جور آوردن نسبت‌های موسیقی به دنیای نقاشی. همون‌طور که توی یه قطعه‌ی موسیقی هر نتی درست سر جای خودش و در یه زمان معین نواخته میشه و آهنگ و طنین مشخصی هم داره که در کنار بقیه‌ی نت‌ها می‌تونه تأثیر خاصی روی شنونده بذاره، ضربه‌های قلم موی سزان هم دقیق و منظم هستن و هر کدوم سر جای خودشون قرار دارن.