But Castle is staring at me with hopeful eyes, gorgeous eyes, eyes that have no idea that these new words he's offered me are so much worse. Worse because as much as I know the truth,it still hurts to remmber that though I might live in in a warm bubble with Adam, the rest of world still sees me as a threat. A monster. An abomination. Juliette

Focus. It's one word but it's enough, it's all it takes to make me feel sick. Everyone, it seems, needs me to focus. First Warner needed me to focus, and now Castle needs me to focus. I've never been able to follow through. Juliette

آقای دارسی دوست دارد راهی را که خودش انتخاب کرده برود. این عین همان چیزی است که همه ما در درونمان آرزوی آن را داریم. تنها تفاوتی که دارد این است که او به خاطر ثروتش توانایی انجام دادن خواسته و آمالش را دارد اما بسیاری دیگر از انسان ها به گناه فقر از انجام این مهم، ناتوان هستند. انسان ها اگر فرزند کوچک خانواده شان باشند، یاد می گیرند که خود را به شمار نیاورده و همیشه به امید داشتن افرادی بزرگ تر و دل سوز تر از خود، به آن ها وابسته می شوند.

الیزابت وانمود می کرد که همه چی خوب است اما خودش بهتر می دانست آدمی هر گاه وانمود می کند که حالش خوب است یعنی حالش خوب نیست وگرنه حال خوب را همه می فهمند، نیازی به وانمود کردن نیست.