بسم اللّٰه 
وقتی که کتاب را باز کردم اولین چیزی که توجه مرا جلب کرد عکس خانوادگی نویسندهٔ کتاب در دوران کودکی با پدر و خواهرانش بود. [یادم نمی‌رود که حین خواندن کتاب چندین بار  آن صفحه را می آوردم و با دقت به عکس نگاه میکردم.]
شروع به خواندن کتاب که کردم میدانستم با چه چیزی مواجهم. قبلاً توسط یک دوست مجازی[هدی خداجویان] این کتاب را شناخته بودم و این خیلی برایم هیجان انگیز و جدید بود که فردی توانسته به مدت یکسال هر روز یک کتاب بخواند و نقد و نظرش را در مورد همه کتاب ها بنویسد!
به قول خود نویسنده واقعا سال کتابخوانی او جادویی ست. چطور میشود به عنوان یک زن ، مادرِ چهار پسر و کسی که کار میکند هر روز یک کتاب خواند؟ آن هم کتابی که تقریبا ۶ ساعت در روز باید برایش وقت بگذارد و در پایان هم نظرش را در مورد کتابی که خوانده بنویسد. در شروع برای خود خانم نینا هم مطمئنم سخت بوده ، اما حمایت و پشتیبانی همسر و فرزندانش هم خالی از لطف نیست.
آشنایی با ۳۶۵ تفکر و تخیل از نویسنده های مختلف کار آسانی نیست اما برای نینا مثل یک معجزه، اندوه از دست دادن خواهرش را مرهم می‌بخشد.
به نظر من اینکه نینا در خانواده ای کتابخوان به دنیا آمده بود قسمت بسیار مثبت زندگی و خاطرات او بود. 
او با کتاب خواندن قصد فرار از زندگی واقعی اش را نداشت، بلکه میخواست حقیقت زندگی را در کتاب ها پیدا کند.
نینا در این کتاب از پدرش می‌گوید ، از خواهرانش ، از همسر و فرزندانش. خانواده برای او جایگاه ویژه ای دارد انگار که توسط  خانواده اش نفس میکشد! 
نینا با خواندن کتابها میفهمد که از دست دادن خواهرش نباید مانع زندگی کردن خودش شود چون : «زندگی او هم بخشی از زندگی و خاطرات خواهرش بوده و ارزشمند است.»
خاطرات... چیزی که برای نینا یگانه مرهمِ اندوه بود!

نکته ی منفی در مورد این کتاب که بسیار هم مشهود است ، پراکندگی مطالب و خاطرات است که شاید باعث خسته کننده شدن حین مطالعه شود. 
توصیف نینا از خواهرش زنی زیبا ، باهوش ، حمایتگر و اهل کتاب بود.  از نظر من چون موضوع اصلی کتاب غم از دست دادن خواهرش آن‌ماری و شروع سال کتابخوانی اش بوده ، بیشتر باید به شخصیت آن‌ماری می‌پرداخت و او را توصیف میکرد.
در کل شاید بعضی مواقع حین خواندن ، پراکندگی مطالب باعث سردرگمی ام میشد اما هر بار با اشتیاق سراغ خواندن این کتاب میرفتم و برایم لذت بخش بود.