این زندگی نیست که زیباست؛ این ما هستیم که زندگی را زیبا یا زشت می‌بینیم. دنبال رسیدن به یک خوشبختی بی‌نقص نباشید. از چیزهای کوچک زندگی لذت ببرید. اگر آنها را کنار هم بگذارید می‌توانید کل مسیر را با خوشحالی طی کنید.

او مثل کوهنوردی بود که هنگام بالا رفتن از کوه جلوتر حرکت می‌کرد. شیب راه خیلی تند بود اما او کمی بالاتر از ژولی حرکت می‌کرد، او را تشویق می‌کرد و بهترین جاهای پا گذاشتن را نشانش می‌داد. گاهی که ژولی میخواست کم بیاورد، کمی طناب را می‌کشید؛ اما نه زیاد، تا ژولی هم از خودش راضی باشد و وقتی به قله می‌رسد خودش را باعث موفقیتش بداند. پل کسی بود که می‌شد اسمش را "بهترین دوست" گذاشت.

وقتی اتفاق بدی در زندگی‌مان پیش می‌آيد، احساس می‌کنیم نگاه دیگران به ما این اجازه را نمی‌دهد که شاد باشیم؛ در حالی که در درون این حس را داریم که فقط این‌طوری می‌توانیم زنده بمانیم.

گاهی دوست دارم به سیاره دیگری بروم؛ جایی خالی از همه فجایع بشری که برای انسان‌ها مصیبت به بار می‌آورند و چهار پنجم جمعیت را رنج می‌دهند.

همیشه معتقدیم برای انجام کاری برای دیگران هنوز وقت داریم؛ معتقدیم برای گفتن حرفی به دیگران هنوز وقت داریم...